พระที่นั่งศิวโมกขพิมาน
            พระที่นั่งศิวโมกขพิมาน เป็นท้องพระโรงที่สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทโปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้นตั้งแต่ เมื่อแรกสร้างวังหน้าในสมัยรัชกาลที่ 1 เมื่อ พ.ศ. 2325 เพื่อใช้สำหรับเสด็จออกขุนนาง และบำเพ็ญพระราชกุศลต่างๆ เดิมเป็นอาคารโถงไม่มีผนัง  สร้างด้วยเครื่องไม้  มีขนาดเล็กกว่าปัจจุบัน  ต่อมาสมัยรัชกาลที่ 3  สมเด็จพระบวรราชเจ้า มหาศักดิพลเสพโปรดเกล้าฯ  ให้รื้อพระที่นั่งองค์เดิมแล้วสร้างใหม่เป็นอาคารก่ออิฐถือปูนขนาดใหญ่กว่าเดิม ส่วนหลังคา ยังเป็นเครื่องไม้เลียนแบบมาจากพระที่นั่งองค์เดิม คือมีลักษณะลาดต่ำและมีพาไลรอบเพื่อป้องกันแดดและฝน เนื่องจาก เป็นอาคารโถง

พระที่นั่งอิศเรศราชานุสรณ์
           พระที่นั่งอิศเรศราชานุสรณ์ สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 4 เดิมชื่อพระจันทร์ เป็นพระที่นั่งที่พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้า เจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ  สร้างเพื่อเป็นที่ประทับแบบชาวตะวันตก ด้วยไม่โปรดที่จะประทับในหมู่พระวิมานอย่างพระมหาอุปราช ในรัชกาลก่อนๆ ลักษณะของพระที่นั่งองค์นี้เป็นตึก 2 ชั้นแบบยุโรป ด้านหน้ามีบันไดทางขึ้นชั้นบนจากภายนอกอาคาร  เพราะ ถือตามคติไทยโบราณว่า การทำทางขึ้นจากชั้นล่างภายในอาคารเป็นอัปมงคล    ชั้นล่างของพระที่นั่งเป็นที่พักอาศัยของบรรดา มหาดเล็กพนักงาน โดยใช้ชั้นบนเป็นที่ประทับ  ซึ่งแบ่งเป็นห้องต่างๆ 5 ห้อง ประกอบด้วย  ห้องทรงพระอักษร  ห้องรับแขก ห้องเสวย ห้องบรรทม และห้องแต่งพระองค์

อาคารมหาสุรสิงหนาท
            เป็นอาคารที่สร้างขึ้นเพื่อปรับปรุงขยายงานพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร ลักษณะเป็นอาคารก่ออิฐถือปูน ทรงไทยประยุกต์ 2 ชั้น สร้างพร้อมกัน 2 หลัง อาคารหลังทิศใต้เรียกว่า “อาคารมหาสุรสิงหนาท” ตั้งนามเป็นเฉลิมพระเกียรติยศแด่สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท พระมหาอุปราช กรมพระราชวังบวรสถานมงคล พระองค์แรก ผู้สถาปนาพระราชวังบวรสถานมงคลขึ้นเมื่อ พ.ศ.2325

          ราชรถ หมายถึง รถหลวงหรือรถของพระราชาในที่นี้หมายถึง รถลากมีรูปลักษณะคล้ายเกวียน หรือพัฒนารูปแบบจากเกวียนมีการตกแต่งให้วิจิตรงดงาม และอาจมีขนาดสูงใหญ่มากขึ้น มีทั้งที่มีเครื่องหลังคาและไม่มีเครื่องหลังคา
          ราชรถแบบไม่มีเครื่องหลังคาเรียกราชรถโถง คือราชรถโล่งนั่นเอง เช่น ราชรถในภาพลายรดน้ำผนังตู้ ในพระที่นั่งพุทไธสวรรค์เป็นลักษณะงานช่างสมัยรัชกาลที่ 1

เก๋งนุกิจราชบริหาร
        เป็นเก๋งจีนขนาดเล็ก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งก่อสร้างในกลุ่มของพระที่นั่งบวรปริวัตร  พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ   ให้สร้างขึ้นเพื่อเป็นที่ประทับแบบจีน   แต่พระองค์เสด็จสวรรคตก่อนจะแล้วเสร็จ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวฯ จึงทรงดำเนินการต่อจนเสร็จสมบูรณ์และทรงใช้เป็นที่ประทับในโอกาสที่เสด็จมาค้างแรมในวังหน้า ต่อมาใน พ.ศ. 2477 พระที่นั่งบวรปริวัตรได้ใช้เป็นโรงเรียนศิลปากร  แผนกนาฏดุริยางค์   ส่วนเก๋งนุกิจราชบริหารใช้เป็นที่พักอาจารย์   จนเมื่อปี พ.ศ. 2505  กรมศิลปากรได้รื้อพระที่นั่งบวรปริวัตรลงเนื่องจากชำรุดจนยากแก่การปฏิสังขรณ์   เหลือเพียงเก๋งนุกิจราชบริหาร
        ภายในเก๋งนุกิจราชบริหารมีภาพจิตรกรรมฝาผนังพงศาวดารจีนเรื่อง ห้องสิน และจัดแสดงเครื่องเรือนแบบจีน ตามลักษณะการใช้งานเดิม

        พระที่นั่งอิศราวินิจฉัย ภายในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร กรุงเทพฯ เดิมเป็นพระที่นั่งท้องพระโรงของพระราชวังบวรสถานมงคล หรือวังหน้า สำหรับพระมหาอุปราช เสด็จออกฝ่ายหน้าคือเสด็จออกว่าราชการ หรือเสด็จออกรับแขกเมือง ซึ่งเป็นการเสด็จออกอย่างเต็มยศในการพระราชพิธีอันเป็นมหาสมาคม

พระตำหนักแดง
          เมื่อครั้งพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช เสด็จปราบดาภิเษกขึ้นครองราชย์เป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชจักรีวงศ์ในปีพุทธศักราช 2325 ได้ทรงสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์เป็นราชธานีและโปรดให้สร้างพระบรมมหาราชวัง และพระมหามณเฑียรขึ้นทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา

         สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาททรงสร้าง เดิมเข้าใจว่าทรงดำริให้สร้างขึ้นสำหรับประกอบการพระราชพิธีต่างๆ เช่นเดียวกับ พระมหาปราสาทในวังหลวง แต่ในเวลาที่ยังไม่ได้ลงมือสร้างหรือกำลังสร้างอยู่นั้น ในปี พ.ศ. 2338 สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท เสด็จนำทัพไปขับไล่พม่าที่ยกมาตั้งล้อมเมืองเชียงใหม่มีชัยชนะ

        พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร นับเป็นพิพิธภัณฑสถานสำหรับประชาชนแห่งแรกของประเทศไทยซึ่งตั้งขี้นเมื่อ พ.ศ. 2402 แต่เดิมเป็น "พระราชวังบวรสถานมงคล" หรือวังหน้าซึ่งประกอบด้วยพระที่นั่งและพระตำหนักอันนับเป็นสถาปัตยกรรมไทยที่งดงามอีกแห่งหนึ่ง