|
| พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สุรินทร์ เกิดขึ้นมาจากประชาชนและข้าราชการได้นำโบราณวัตถุศิลปวัตถุมาบริจาคและจัดแสดงไว้ที่ศาลากลางจังหวัดเมื่อราวพุทธศักราช 2517 หลังจากนั้นย้ายไปเก็บรักษาและจัดแสดงที่อาคารสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสุรินทร์ |
| ต่อมาเมื่อได้รับมอบโบราณวัตถุ ศิลปวัตถุเพิ่มมากขึ้น ทั้งจากประชาชน และจากการดำเนินการทางโบราณคดี ทำให้สถานที่จัดแสดงชั่วคราวคับแคบ ไม่เหมาะสมต่อการให้บริการประกอบกับในปีพุทธศักราช 2535 กรมศิลปากรมีนโยบายที่จะปรับปรุงและจัดตั้งพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติประจำเมืองให้ครอบคลุมทั่วประเทศ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สุรินทร์ จึงเป็นพิพิธภัณฑสถานอันดับต้น ๆ ที่ได้รับการพิจารณาจัดตั้งขึ้นภายใต้นโยบายดังกล่าว |
| กรมศิลปากรได้ดำเนินการขอใช้ที่ดินราชพัสดุจากกรมธนารักษ์ บริเวณ กม.ที่ 4 ริมถนนสุรินทร์-ช่องจอมเนื้อที่ประมาณ 15 ไร่ เพื่อใช้เป็นสถานที่ก่อสร้างพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สุรินทร์ แห่งใหม่ และได้เริ่มสร้างอาคารจัดแสดงโดยออกแบบขึ้นใหม่รูปทรงทันสมัย โดยประยุกต์มาจากปราสาทซึ่งเป็นสถาปัตยกรรมในศิลปะขอมโบราณ มีลักษณะเป็นกลุ่มอาคารเชื่อมต่อถึงกัน 4 ส่วน คือ ส่วนที่ 1 เป็นโถงทางเข้าและทางเดิน ส่วนที่ 2 เป็นส่วนบริการการศึกษาและสำนักงาน ส่วนที่ 3 เป็นอาคารจัดแสดงนิทรรศการถาวร ส่วนที่ 4 เป็นคลังพิพิธภัณฑ์ |
| กระทั่งเมื่อวันที่ 17 เมษายน 2552 พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สุรินทร์ ได้เปิดให้บริการอย่างเป็นทางการโดยได้รับพระมหากรุณาธิคุณจาก สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินทรงเป็นประธานในพิธีเปิด |
| |
